کتابخانه علی اکبر(ع) وینچه

            

این جا مکه مکرمه است.. و امروز جمعه.. 20 جمادی الثانی..از سال هشتم قبل از هجرت.

شب در سحرگاهان پنهان شد.. و فجر صادق به سوی کرانه روزی زیبا روانه گشت.خانه نبوت در این روز فرخنده که روز آدینه و عید است و روز شادی منتظرمهمان است.. آن هم چه مهمانی! محمد و خدیجه هر دو، لحظه شماری می کنند که باردرخت نبوت را برگیرند.

ناگهان گل های وجود شکوفا شده به عطر افشانی می پردازند.......

اگر «ز» را از «زندگي» بگيري و «ن» را از «نجابت»، مي‌تواني بنويسي «زن». اگر تصويري از مهرباني‌ها و فداكاري‌ها و قهرمان‌سازي‌هاي تاريخ را در كنار هم بچيني، مي‌تواني بينديشي به «زن» و اگر نقّاش چيره‌دستي باشي و بخواهي وفا و صفا و صداقت را به تصوير كشي، به آنچه از قلم تو تراوش مي‌كند، مي‌گويند «زن».

«زن» مظهر اسماء جمال الهي است؛ زن امانتدار ناموس خداست. زن برگردۀ لطيف خود، يك تاريخ رشادت مردانه را كشيده و به امروز رسانده است.

خسته نباشي «زن»!

خسته نباشي از تمام اين خستگي‌هاي قرون و اعصار. از زنده به گورشدن‌ها، تحقير شدن‌ها، سوءاستفاده‌ها.

زنده باد نامت همواره به نام اسلام: دينِ فريادِ «بأي ذَنبٍ قُتِلَت». دينِ احياي حُرمت و حقّ انسانيّت، دينِ عدالت، و نه تساوي و تشابه. ديني كه تو را با تمام ابعاد ارزشمند وجودت شناخت و شكوفايي تمام توانايي‌هايت را خواست؛ آن‌گونه كه جامعۀ بشري از وجود پر بهاي تو، بهترين بهره‌ها را ببرد.

امّا اي تنديس مهر و عطوفت كه گوهر بي‌بديل وجودت را به صدف عفّت سپرده‌اي! گوارايت باد شهد دل‌انگيز پيروي ناب‌ترين مرواريد آفرينش! و فرخنده باد روزي كه تقويم‌ها نام تو را بر صفحۀ ميلاد آسماني‌اش حك كردند.

بــانــو!

【 جامعــــــه 】 در خطــــــر است!